Το Τμήμα Γεωπονίας τίμησε τον συνάδελφο, φίλο και τέως Κοσμήτορα της Σχολής Γεωπονίας Αναστάσιο Τσίνα, ένα χρόνο μετά την αποδημία του
“Ἦταν ἡμέρα συννεφιασμένη
Ἕνα νεκρώσιμο ἐμβατήριο τριγύριζε μὲς στὴν ψιλὴ βροχή.
Πῶς πεθαίνει ἕνας ἄντρας; Παράξενο κανένας δὲν τὸ συλλογίστηκε.
Κι ὅσοι τὸ σκέφτηκαν ἦταν σὰν ἀνάμνηση ἀπὸ παλιὰ χρονικὰ.
Κι ὅμως ὁ θάνατος εἶναι κάτι ποὺ γίνεται- πῶς πεθαίνει ἕνας ἄντρας;
Κι ὅμως κερδίζει κανεὶς τὸ θάνατό του, το δικό του θάνατο, ποὺ δὲν ἀνήκει σὲ κανέναν ἄλλον”
και ο Τάσος ο Τσίνας τον κέρδισε από τη ζωή του και πόσο αυτή ακούμπησε τους άλλους.
Με μια λιτή τελετή τοΤμήμα Γεωπονίας τίμησε τον καθηγητή και φίλο Αναστάσιο Τσίνα και αφιέρωσε στη μνήμη του το Αμφιθέατρο Α του Τμήματος, γιατί ο Τάσος ήταν Α σε όλα.
Ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκαναν η Πρύτανης κα Μπατιστάτου, οι Κοσμήτορες κ. Τζαμτζής, κ. Αυγερόπουλος, κ. Τζάλλας, κα. Θεοδοσίου, οι πρόεδροι Τμημάτων κ. Αλεξάκης, κ. Μαντζούκας, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησηςκ. Καραμάνης και κα Πλακίτση, ο πατέρας Αγαθάγγελος, η Αντιπεριφερειάρχης κα Σίμου, οΔήμαρχος κ. Σιαφάκας, ο πρώην Πρύτανης κ. Αλμπάνης με τον χαιρετισμό του, ο συνοδοιπόρος στη διοίκηση με τον Τάσο κ. Γλαβάς, όσες και όσοι συνάδελφοι μετρήθηκαν με τη μνήμη και επικοινώνησαν με θερμά λόγια, και αμέτρητοι φίλοι από την ακαδημαϊκή κοινότητα, συνάδελφοι, δοικητικοί ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, φοιτητές, που όλοι σήμερα βαδίζουν πάνω στο δρόμο που έστρωσε ο Τάσος σε μεγάλο βαθμό.
Η μνήμη του σπορά για το αύριο του Τμήματος Γεωπονίας
Διάσημο χαρμάνι ο Τάσος για όσους το γεύτηκαν αφήνει πάντα μια γεύση αισιοδοξίας, δημιουργίας και ότι ακατόρθωτο είναι μόνο αυτό που δεν το πιστεύεις. Η μνήμη μας θα τον συντροφεύει πάντα, όπως και τα λόγια της Χρυσούλας σε έναν ακόμα αποχαιρετιστήριο λόγο που τίποτα δεν έπεφτε κάτω εκτός από τα δάκρυα!